การเขียนถึงหนังเรื่องนี้จะว่ายากก็ยากครับ เพราะมันก้ำกึ่งระหว่างสปอยล์กับไม่สปอยล์ เพราะบางประเด็นหากผมพูดไป ก็เหมือนผมสปอยล์เรื่องราวไป ดังนั้นผมติดป้ายไว้ตรงนี้ก่อนเลยดีกว่าว่าเป็น **บทความสปอยล์** ตามนั้นนะครับ เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย (โดยเฉพาะผม)
หนังจับเอาเหตุการณ์ฆาตกรรมในปี 1969 มาบอกเล่าครับ เหตุการณ์ที่ว่าคือคดีสังหารโหดที่เกิดขึ้นจากฝีมือของครอบครัวแมนสัน ซึ่งถือเป็นหนึ่งในคดีที่สะเทือนขวัญอเมริกันชนที่สุดแห่งทศวรรษก็ว่าได้
ถ้าถามว่าทำไมถึงสะเทือนขวัญ ก็เพราะหนึ่งในเหยื่อที่ถูกฆาตกรรมนั้นคือ Sharon Tate ภรรยาของผู้กำกับ Roman Polanski ที่กำลังตั้งท้องได้ 8 เดือนครับ เธอโดนฆ่าตายทั้งกลม พร้อมเพื่อนของเธออีก 3 คน
หนังก็นำเอาเค้าโครงของเหตุการณ์นั้นมาทำเป็นหนังครับ ตัวละครหลักๆ ในเรื่องก็คือชารอน (Katie Cassidy), อบิเกล (Elizabeth Henstridge) และเพื่อนๆ ที่นัดมาสังสรรค์กัน โดยไม่รู้เลยว่ากำลังจะมีคนมาสังหารพวกเขาอย่างโหดเหี้ยม
![]()
สำหรับตัวหนังแล้ว ก็ถือว่ากลางๆ ครับ แนวหลักของหนังก็คือสยองขวัญกับระทึกขวัญนั่นแหละ ถ้าถามว่ามันน่ากลัวไหม ก็จัดว่ากลางๆ ครับ ไม่ได้ทำออกมากดดันหรือถึงขีดอะไรขนาดนั้น โดยรวมๆ หนังก็ถือว่าดูได้เรื่อยๆ แต่ไม่ได้เด่นเป็นพิเศษอะไรแต่กระนั้น ยอมรับครับว่าระหว่างดูผมรู
้สึกสลดนะ หากจะบอกว่าเป็นเพราะตัวหนั
งด้วยก็คงได้น่ะครับ แต่ผมมองว่าส่วนใหญ่อารมณ์ส
ลดที่เกิดมันเพราะผมได้รับร
ู้ถึงเรื่องราวในเหตุการณ์น
ี้มาก่อน แล้วพอมาเห็นภาพในหนัง มันเลยยิ่งสลดขึ้นไปอีกก็ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าผู้
ชมดูหนังเรื่องนี้โดยไม่รู้
ตื้นลึกหนาบางของเหตุการณ์น
ี้มาก่อนล่ะก็ จะบังเกิดอารมณ์สลดแบบผมไหม
น่ะนะครับ เพราะอย่างที่บอกว่าตัวหนัง
เองหากว่ากันที่เนื้องานแล้
ว ก็ไม่ได้เข้มข้นอะไรนัก บรรยากาศความน่ากลัว ความหลอน หรือความสยองก็ไม่ได้เยอะยิ่งถ้าพิจารณาจากหนังสไตล์
เดียวกันอย่าง The Strangers, The Purge, Funny Games หรือ You’re Next (หนังที่มีกลุ่มบบุคคลบุกมา
ฆ่าเหยื่อถึงในบ้าน) แล้ว ก็รู้สึกได้ครับว่า Wolves at the Door ค่อนข้างธรรมดา คือดูได้ครับ แต่ไม่เด่นเท่าหนังเหล่านั้
น
![]()
แต่ผมชอบการแสดงของ Henstridge นะ หลายคนคงจำเธอได้ Agents of S.H.I.E.L.D. ซึ่งเธอเป็นคนที่มีเสน่ห์แบบน่ารักๆ น่ะครับ มาเรื่องนี้ก็ถือว่าเธอทำหน้าที่ได้ดี ดูเป็นคนที่เด่นสุดในเรื่องแล้วล่ะ เพียงแต่บทไม่เปิดโอกาสให้เธอได้ทำอะไรสักเท่าไรเท่านั้นแหละ แต่ถ้าถามว่าเธอทำให้ผมรู้สึกสลดไหม… ผมว่าส่วนหนึ่งที่เกิดความสลดก็เพราะการแสดงของเธอด้วยน่ะครับหนังกำกับโดย John R. Leonetti แห่ง Mortal Kombat: Annihilation, The Butterfly Effect 2 และ Annabelle ครับ ซึ่งพูดกันแบบไม่อ้อมค้อมน่
ะนะครับ ผลงานของเขาอยู่ในระดับดูได
้ แต่ไม่เด่นมาโดยตลอด อย่าง 3 เรื่องที่ผมเอ่ยไปนั่นบางคน
มองว่าหนังแย่เลยก็มี ส่วนผมมองว่าหนังเรื่อยๆ ไม่เด่น กับเรื่องนี้ก็เช่นกันครับเอาเป็นว่าถ้าพูดถึงหนังแล้
ว ก็พอดูได้ครับ แต่ต้องไม่คาดหวังน่ะนะครับ
หากอยากลองลิ้มก็ลองได้ มันไม่ได้แย่ แต่แค่ว่ามันสามารถดีกว่านี
้ได้อีก หรืออาจเพราะผมเคยได้ดูหนัง
ที่ีเข้าท่ากว่านี้มาแล้วก็
ได้ (อย่าง 4 เรื่องที่ผมยกตัวอย่างไป) พอมาดูเรื่องนี้เลยเฉยๆ แต่หากใครไม่เคยดูมาก่อน หรือเป็นคอหนังแนวนี้จริงๆ ก็ลองกันได้ครับแต่พอนึกถึงเรื่องนี้แล้วก็
สลดครับ เป็นเหตุการณ์ที่น่าเศร้าแล
ะน่ากลัวมาก และมันส่งผลกระทบถึงชีวิตคน
ในหลายๆ ด้าน อย่างผู้กำกับ Polanski ก็เป็นคนหนึ่งครับ หลายคนจะมองเขาในฐานะคนที่ก
่อคดีล่วงละเมิดทางเพศผู้เย
าว์ ซึ่งเขาก็ผิดจริงๆ แหละครับ จนทุกวันนี้ต้องหนีคดีและเข
้าอเมริกาไม่ได้ (ถ้าเข้าก็โดนจับ) ขนาดได้ออสการ์จากเรื่อง The Pianist เขาก็ยังมารับรางวัลไม่ได้เ
ลย
![]()
การทำผิดในครั้งนั้นของ Polanski มันก็มีสาเหตุมาจากคดีฆาตกรรมหนนี้นี่แหละ เขาเคยกล่าวไว้ว่าก่อนจะเกิดเรื่องเขาเคยมองโลกในแง่ดี มีบุคลิกร่าเริง แต่พอเกิดเรื่องแล้วเขาก็กลายเป็นคนหดหู่ มองโลกแง่ร้าย… แน่นอนครับว่าคนผิดอย่างไรก็คือคนผิด ผมไม่ได้จะบอกเพื่อแก้ตัวอะไรทั้งนั้น เพราะเขาทำผิดจริงๆ แต่อยากจะบอกเพียงว่า ทุกสิ่งมีสาเหตุเสมอครับ และเรื่องร้ายๆ มากมายมันก็มีสาเหตุมาจาก “เรื่องร้ายๆ ที่คนเรากระทำต่อกันนั่นแหละ”บางครั้ง หมาป่าก็สร้างหมาป่าครับ…
นั่นเรื่องจริง
